Halfweg

29 april 2018 - Coffee Bay, Zuid-Afrika

Wat gaat de tijd toch snel als je je amusseert... Al 6 weken voorbij, nog 6 weken te gaan. Ik kijk enorm uit naar de 6 weken die nog gaan komen en ik neem afscheid van de 6 weken die voorbij gevlogen zijn. Ik moet helaas veel afscheid nemen op mijn trip, iets waar ik meestal heel slecht in ben. Afscheid nemen van mensen die ik ontmoette op mijn weg, afscheid nemen van bijzondere momenten en afscheid nemen van wondermooie plaatsen. Eén van zo'n wondermooie plek is The Crags, bij Nature Valley. Toen ik daar met de bus aankwam dacht ik eerst "Waar ben ik nu weer beland". Tot ik het domein leerde kennen van Rocky Road Backpackers. Ja, ik mag wel "domein" zeggen, denk ik. Het hostel staat bekend om de tenten die verspreid staan in de grote tuin. Het zijn niet zomaar wat tentjes. In mijn tent stonden er 2 bedden en een nachtkastje. Langs de ene kant zo simpel, langs de andere kant zo speciaal. Rocky Road staat ook wel bekend om z'n braai (Afrikaanse BBQ) op vrijdagavond. En moet het nu net lukken dat ik daar op vrijdagavond arriveerde. Een stuk vlees op de grill en heerlijke groentjes erbij. Eindelijk groentjes! Ik heb zo de indruk dat de Afrikanen niet gewoon zijn om groenten te eten, zeker niet bij een braai. En er was nog meer...aardappelen! Nooit gedacht dat ik dat zou missen.

Zo kom ik op het punt dat ik nu meer en meer begin te beseffen wat ik mis in België. Zoals aardappelen, een handdoek om je afwas af te drogen, groenten, fruit, de smaak in het Belgische eten, mijn bed, een deftige badkamer, iemand die je eens goed vastpakt, privacy en natuurlijk heel wat dierbare mensen. Dat besef doet eigenlijk wel eens goed en ik weet nu al dat wanneer ik terug kom, ik eens zo hard ga genieten van die kleine dingetjes die blijkbaar toch meer betekenen dan ik dacht.

De volgende dag in The Crags kwam Lies aan. Wat een leuk weerzien! We deelden samen een tent en hadden zoveel plezier. In Kaapstad besloten we om samen de Bungeejump te doen van de Bloukransbridge, met zo'n 216m de hoogste bungeebrug ter wereld. Dat deden we dan ook. Met een heel bang hartje en vol stress sprong ik van de brug. Het was zo eng, maar ik ben zo blij dat ik het gedaan heb!

Lies huurde een auto en we besloten dat ik een stukje met haar zou meerijden. We gingen samen naar het natuurreservaat Storms River om te gaan kayakken op Tsitsikamma. Van daaruit reden we verder naar St Francis Bay en sliepen er een nachtje om dan vervolgens door te rijden naar Jeffreys Bay. In Jeffreys Bay bleven we 4 nachten, want het was er zo leuk! Gewoon even op het gemakje zijn en paar surflesjes meepikken. Jeffreys Bay is een surfdorpje en staat bekend om zijn goede golven. De zon was helaas niet altijd van de partij, maar we maakten er het beste van. Ik heb wel de zonsopgang kunnen zien en dat was de eerste keer dat ik de zon zag opkomen boven de zee. Het was de moeite waard om rond 6u op te staan. Na Jeffreys Bay sloten we samen af in Port Elizabeth. We leerden samen de bars in PE beter kennen en bekeken enkele bezienswaardigheden om dan vervolgens te moeten overgaan naar het afscheid. Uiteindelijk ben ik 10 dagen samen met Lies op stap geweest en dat waren 10 prachtige dagen! Wat ga ik die bijzondere dame missen!

Ik besef nu dat ik heel blij ben dat ik mijn hostels op mijn tuinroute nog niet had geboekt. Ik bekijk het hostel per hostel en ik merk dat ik op die manier zoveel ongeplande bijzondere momenten beleef. Ik denk dat dit voor mij een grote stap vooruit is als je weet dat ik normaal een controle freak ben. Hier weet ik niet altijd wat ik de volgende dag ga doen of waar ik overmorgen zou slapen. Misschien ben ik nu wel een stapje verder in mijn proces van "loslaten". Daarbij komt ook dat ik voel dat ik steeds meer in het NU leef hier. Wat een openbaring!

Ik ging terug verder met Baz Bus, deze keer naar Chintsa. Omringd door natuur en met de zee voor ons, genoot ik van het uitzicht dat het hostel biedt. Vanuit Chintsa nam ik een shuttle naar Hogsback, Away with the fairies. Bekend om hun populair bad. Het stond op mijn to do list nog voor ik op het vliegtuig zat naar Kaapstad. We werden verwelkomd in Hogsback door de de wilde koeien, geiten en schapen op de weg. Na de kronkelwegen omhoog kwamen we aan in het hostel met een uitzichtpunt waarvan ik direct dacht "hier kan ik uren schrijven". En dan was het zo ver: een oude badkuip op de rand van een klif met warm water en een zuid-afrikaans wijntje erbij. Puur genieten. De eerste keer dat ik terug een bad nam, de eerste keer buiten, de eerste keer met zo'n prachtig uitzicht en waarschijnlijk ook de laatste keer... Ik realiseer me dat ik hier heel veel dingen doe voor de eerste keer, dat ik momenten beleef die nooit meer zullen terugkomen en dat het zo bijzonder is wat ik nu aan het beleven ben.
Next stop: Coffee Bay.

"When was the last time you did something for the first time?"

Foto’s