Let's do this!

Het is toch wel wat hé. Die kleine pruts alleen op reis met haar backpack...en dan nog niet eens bij de deur. Ik koos voor Zuid-Afrika omwille van de variëteit dat het land biedt. Natuur, zee, zon, safari,... Het is net een droom dat uitkomt!

LET'S DO THIS!

Donderdag 15 maart vertrok ik samen met mijn gezin richting Zaventem. "De moment suprême". Ik mag wel zeggen dat we een traantje hebben weggepinkt bij het afscheid. Eerlijk gezegd besefte ik toen nog steeds niet wat er voor mijn voeten lag, maar wanneer je één voor één afscheid neemt van je dierbaarste personen, dan pikt dat toch wel even. Met een krop in de keel wandelde ik richting de douane. Eer die gepasseerd en mij genesteld aan de gate, kon ik even op mijn positieve komen.

Ik zat een uurtje op de vlieger naar Frankfurt en ik geef toe dat het toch wel iets met me deed wanneer ik opsteeg. Het is voor echt nu. Ik ga naar Zuid-Afrika voor 3 maanden. 3 maanden weg van thuis, 3 maanden die deugddoende knuffels missen en nog zoveel meer. Gelukkig had ik leuk gezelschap rondom mij. Vijf mannen, rond de 45 schat ik, komende uit Grimbergen vertrokken op shortski. De man naast mij vroeg of hij even zijn gsm tegen mijn raampje mag houden. "Tuurlijk, geen probleem!" Nieuwsgierig keek ik naar zijn smartphone. Hij kon via een speciale app weten waar we zaten en hoe het vliegtuig zal vliegen. "Interessant," zei ik. Hij gaf er wat uitleg bij en vertelde me dat hij privépiloot is als hobby. Voila, het gesprek was gestart. We babbelden en lachten erop los.

In Frankfurt was alles goed geregeld en vond ik al snel mijn gate voor Kaapstad. Daar wachtte ik nog 4u lang. Ik keek uit naar het opstijgen en wegvliegen naar dat bijzonder land!

Ondertussen kreeg ik toch mijn klopje. De laatste dagen voor mijn vertrek waren redelijk hectisch en veel nachtrust zat er niet in. Helaas lukte slapen tijdens mijn nachtvlucht van 12u niet goed. Eer aangekomen de volgende ochtend in Kaapstad, voelde ik de warmte van de zon en de adrenaline in mijn lichaam.

Ik verblijf nu in Saltycrax Backpackers, gelegen in een rustigere buitenwijk (Table View) in Kaapstad. Vrijdagavond hadden "de nieuwtjes" een introductie. We zitten hier voornamelijk met allemaal vrijwilligers en deels ook stagiairs. Ik ben hier vergezeld met zo'n 80 tal jongeren, waarvan een stuk of 15 die nieuw zijn. Vervolgens genoten we met heel de bende van "braai", een soort BBQ. Ik besloot om toch maar tijdig in mijn bed te kruipen, want nachtrust kon ik nu wel gebruiken.

Zaterdagvoormiddag stond er een walking tour op het programma doorheen Kaapstad. We namen de bus naar de stad en werden begeleid door een gids. De eerste indrukken vonden plaats. Met zo'n 27 graden, knal blauwe hemel en de zon die volle bak scheen, leerden we de stad beter kennen. Gelukkig deed de zonnecrème zijn werk, want dat is toch wel wennen hoor, tegenover dat Belgisch weertje... Maar ik mag niet klagen, in tegendeel, het is hier geweldig! Vooral Table Montain. Elke keer ik die zie, besef ik dat ik écht wel in Kaapstad zit, want soms moet ik me even wakker schudden en me laten beseffen dat dit geen droom is. We besloten om in de stad te blijven want 's avonds vond het jaarlijkse carnaval plaats. De parade was zeer indrukwekkend!

Zondag wandelden we naar Blouberg Beach, het strant zo'n 10min van het hostel. Het uitzicht op de Table Montain en het bijna witte strand was prachtig! 'S avonds stond er terug braai op het menu en zo viel de avond al weer. Nieuwsgierig naar hoe mijn eerste week als vrijwilliger hier zal verlopen.
Ik kijk er alvast naar uit!

"Ik heb het nog nooit gedaan. Dus ik denk dat ik het wel kan."
- Pipi Langkous