Van flip flops naar wandelschoenen

16 mei 2018

Vrijdag 27 april reed ik met een shuttle service Coffee Bay binnen. In mijn vorige blog schreef ik over de koeien, geiten en schapen die ik tegen kwam op de weg naar Hogsback. Wel, in Coffee Bay waren ze met dubbel zoveel. Het gebeurde verschillende keren dat we moesten wachten omdat een hele reeks koeien in het midden van de weg liepen. Het zorgde voor wat avontuur en ondertussen konden we genieten van het prachtige heuvellandschap met de typische rondavels. Daarbij zorgde de zonsondergang voor mooie kleuren en zo was mijn eerste uur in Coffee Bay al top!

Eens aangekomen in het hostel zat de sfeer er al goed in. Ik voelde alleen dat ik op het moment gekomen was dat ik even privacy nodig had. In de dorms (slaapzalen) slaap ik niet zo goed en die vermoeidheid begint een beetje op te stapelen. Ik besloot mezelf dan maar voor de eerste keer in 7 weken een privé-kamer te gunnen. Zalig!

Ik maakte van de golven gebruik om terug te gaan surfen, was mee van de partij bij de "full moon party" en deed een interessante stadstour langs de ronde huisjes, rondavels genoemd. Tijdens onze Afrikaanse lunch vertelde de gids ons dat hij op zoek is naar een tweede vrouw. Polygamie is hier niet abnormaal en dat je graag 16 kinderen wilt ook niet. Elke dag leer ik bij over dit bijzonder land.

1 mei kwam ik aan in Umzumbe. Mijn 3 geboekte nachten veranderden in 5 nachten. Het was een klein gezellig hostel met een mooie tuin en vlak aan het strand. Meer was er niet, maar voor mij genoeg om even tot rust te komen.

Gelukkig leerde ik weer nieuwe mensen kennen én die een auto hadden. Samen met 2 andere vrouwen reed ik van het hostel naar Oribi Gorge om te gaan wandelen. Toen we de pijlen zagen met "Lake Eland Game Drive" waren we best wel nieuwsgiering, want een Game Drive wilt zeggen een soort safari. En ja hoor, we deden een mini-safari en besloten de wandelroute te schrappen. Impala's, elanden, gnoes, zebra's, giraffen in de verte en een suspension bridge. Meer dan genoeg voor een eerste safari-tripje.

Een andere dag kon ik dan weer met enkelen meerijden om de buurt te leren kennen. Zo tof! Want zonder auto is het niet altijd makkelijk om ergens heen te geraken.

Umzumbe was voor mij net een soort vakantie in mijn reis. Met pijn in het hart nam ik weer afscheid en ging ik naar Durban. Daar kon ik een gratis stadstour meedoen, ging ik naar het voetbalstadion om met de skycar naar boven te gaan én nam ik afscheid van de Indische Oceaan. Voorlopig is dit mijn laatste stop aan de zee. Na 7 weken aan de kust te zitten, ga ik het strand en de golven best wel missen. Ik liep bijna continu op mijn blote voeten, maar daar zal nu ook wel verandering in komen.

Mijn volgende stop was Northern Drakensbergen. Mijn flip flops veranderden in stapschoenen. Ik deed een 14km "Hike" (wandelroute) doorheen de bergen. De shuttle bracht ons tot 2500m hoogte en wij maakten een wandeling tot 3100m. De laatste jaren is mijn conditie helaas flink achteruit gegaan. Best wel confronterend in vergelijking met vroeger toen ik nog verschillende sporten beoefende. Het was dan voor mij ook bang afwachten of ik deze wandeling zou aankunnen. Maar ja hoor, het is me gelukt! Toen ik aankwam op de top kreeg ik tranen in mijn ogen. HET IS ME GELUKT! Niet alleen de top die ik heb bereikt, maar zoveel meer. Het gevoel dat ik letterlijk én figuurlijk stappen vooruit heb gezet en dat ik bepaalde dingen overwonnen heb. Maar ook het adembenemend uitzicht maakte me best wel emotioneel. Een moment om te koesteren...

Donderdag 10 mei reed ik van Drakensbergen naar de luchthaven van Johannesburg. Daar ontmoette ik 's avonds de Nederlandse groep van de organisatie NRV. Samen met 24 andere personen begon mijn groepsreis voor 2 weken. Eentje met verschillende bijzondere activiteiten die ik moeilijk alleen kan verwezenlijken. Ik kijk er enorm naar uit! Eventjes niet meer zelf moeten plannen, maar eerder gewoon volgen.

Voor onze eerste dag stond een korte stadstour door Pretoria op het programma, een bezoek aan een koffiebranderij en kwamen we 's avonds aan in Hazyview, de "toegangspoort" voor het Krugerpark. Het voorbije weekend heb ik dan ook prachtige safarimomenten beleefd, maar die verhalen en foto's zijn voor de volgende blog :)

Mijn laatste maand is in gegaan. Ik heb al 2 unieke maanden beleefd en ik ga volop genieten van die laatste 4 weken.

"Sometimes the smalest step in the right direction ends up being the biggest step of your life."
Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

2 Reacties

  1. Josee:
    16 mei 2018
    Zulke mooie foto's Mieke en wat een mooi verslag dat je geschreven hebt! Zie je wel dat je de top bereiken kan ....wees maar best fier op jezelf ! Genieten nog lieve vriendin xxx
  2. Marita&Kris:
    18 mei 2018
    Heel mooi!